 |
| Daniel Pennac - Roman Gibi |
"Oku!" "Oku! Okusana diyorum, sana okumanı emrediyorum!"
"Odana çık ve oku!"
Netice?
Hiçlik.
Kitabın üzerine başını dayayıp uyudu. Pencere birden, imrenilecek bir şeye açılıyormuş gibi göründü ona. İşte oradan uçup gitti. Kitaplardan kaçmak için.
Yine de, adım adım aşılır tüm zorluklar...
Ne eksik, ne fazla.
Ne kadar zalimce de olsa, tercih tercihtir.
Hiçbir şey büyük heyecanlar kadar çabuk soğumaz.
Okurun iştahını kabartmak için, bolca okunacak şey koklatmaktan daha iyi bir metod yoktur.
Kapalıydık, kapalı duran kitabın karşısında. Şimdi sayfalarına yüzüyoruz.
Özgür olmayı isterken, terk edilmişlik duygusuyla baş başa kalıyoruz.
Okuduk ve susuyoruz. Susuyoruz çünkü okuduk.
Yalnızlığı tadana sorun geceler kaç saat!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder