Güler Yüz
Gülme yetisi insana mahsustur. Hiçbir hayvan gülemez,
mimikleri yoktur. Peki gülmeyen insanlar? İnsan niye gülmez ki? Somurtan
insanları anlarım, hoşuna gitmeyen bir şey olmuştur ve somurtur fakat gülmesi
gereken yerde bile gülmemek için kendini zorlayan insanlar neyin peşinde? Daha
sert ve saygı değer bir kişi olacaklarını düşünüyorlar sanırım. Oysa ki böyle
yaparak sadece sevimsiz biri oluyorlar. Gülen insan sempatiktir, sevimlidir,
etrafına neşe saçar. Yanındakileri de mutlu eder. Dedikleri gibi, güler yüz her
kapıyı açar yada tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır. Tam olarak bilmiyorum
hangisini diyorlardı, unuttum. Tatlı dilin konumuzla da bir alakası yok zaten. Ben gülen bir insan gördüğümde mutlu olan biriyim. Zaten kim gülen biri
gördüğünde ona kötü gözlerle bakar ki? Var mı böyle biri? Eğer varsa böyle biri
benim hayatımda yeri yok. Sizin de hayatınız da yeri olmasın. Ne yapacaksınız
nemrut suratlı birini. Sevimsiz, aksi, lanet. Hayatta hala gülümseyebilmek için
bir sebebiniz varken doya doya gülün. Gülün ki yaşadığınızı anlayın. Ağlamak
için birinin ölmesine, somurtmak için mutsuz olmaya ihtiyacımız vardır fakat
gülümseyebilmek için hiç bir sebebe ihtiyacımız yok. Mutsuz biri ağlıyorsa o
zaten bitmiştir, bırakın onu. Ama mutsuz olan biri gülmeyi başarabiliyorsa onda
hala umut vardır, bir şeyleri değiştirebilir o. Gülün ki karşınızdaki mutlu
olsun, karşınızda ki mutlu olsun ki gülsün. O gülerse sizde mutlu olursunuz. Böylece herkes mutlu olur. Mutluluğun sırrını bulduk. Evet, bu bir kısır döngü
ama işimizi göreceği muhakkak. Unutmayın, Gülümseyen insan iyimser insandır. İyimser insan, kötümser birine göre daha cesurdur.
